Feestelijke middag in Afrikaanderwijk

Ster Op Zuid heeft expertise ontwikkeld om samen met buurtbewoners kleinschalige evenementen te ontwikkelen en de vrouwen van de theetuin hebben volhardend hun voorziening overeind gehouden in het park en hebben nu een opgeknapte kiosk met alle voorzieningen als stroom en stromend water tot hun beschikking. Op woensdagmiddag 28 juni een moment om bij stilte staan; de feestelijke heropening van ons theehuis en de verhuizing van het openluchttheater van de Afrikaandertuin naar het – park, waar ook op 2 juli de premiere van hun programma zal plaatsvinden.

Achtergrondinformatie:

De geschiedenis van stichting Ster Op Zuid;
Ooit was er een goed gesubsidieerd buurttheaterproject; Hotel Feijenoord. Middels theater gemaakt door bewoners werden de thema’s van de wijk op de planken uitgespeeld. Na de stopzetting van de subsidie werd van het allerlaatste geld een rechtspersoon opgericht; ‘Ster Op Zuid’ met als doel lokaal talent een podium te bieden voor haar eigen publiek. Met steun van LCC Klooster en een kapitaaltje dat bij elkaar gespeeld werd met straattheater werd de voorstellingenreeks voortgezet; ‘effe aanschuiven bij Hubert’ – theaterdinners voor de kleine beurs  en ‘ik doe er niet niet moeiljk over’ – een vrijdagmiddag-talkshow waar op vrolijke manier taboes bespreekbaar worden gemaakt.
Theatermaker Frank/Janine werd tuinman en ontwikkelde de formule openluchttheater waarbij lokaal organisatietalent de gelegenheid werd geboden op zomerse zondagmiddagen voorstellingen te programmeren. Begonnen als barbecue met muziek groeide het openluchttheater, mede door de expertise van programmeur Inge Schippers, tot een festival van stedelijke allure waar cross-overs tussen etnische publieksgroepen en tussen hogere en volkskunst ontstonden. De charme van het openluchttheater was de gemoedelijke sfeer van een bloementuin en de grote participatie van buurtbewoners.

De geschiedenis van de Afrikaandertuin;
Ooit was de Afrikaanderwijk aan de achterkant afgesloten door een rangeercomplex en remise van de RET. In die dode hoek,onder aan de dijk, lag een buurtje dat de Leeuwenkuil genoemd werd. In de vernieuwing van zuid werd een doorbraak naar het nieuwe gebied ‘kop van zuid’ geprojecteerd waarvoor het buurtje diende te wijken. Het traject werd gefaseerd uitgevoerd waarvoor eerste de strook van slechte huizen van Jacomina- en Jacobastraat werd gesloopt. Woningbouwcorporatie Vestia gaf sociaal hoveniersbedrijf Creatief Beheer op deze plek een tijdelijke tuin in te richten. In het gebied waren sociale problemen rondom kleine crimineeltjes (drugsrunnertjes) en de gedachte was om sociale cohesie en toezicht te realiseren. Het project is gestart in 2009 en heeft twee projectleiders gekend; Franklin – smooth urban farmer en vanaf 2012 Frank/Janine  – losgeslagen welzijnswerker in het groen. Met het deficit van Vestia bleef de tuin langer bestaan dan de geplande drie jaar en werd door de sloop van de Leeuwensteinstraat veel groter. Dit bood in 2015 de mogelijkheid om een moestuintjescomplex voor buurtbewoners te starten. De tuin werd geheel en al door buurtbewoners onderhouden en bood een werk-ervarings-plek voor langdurig werklozen en dagbesteding voor zorg cliënten van de buurt. In de laatste periode werd merkbaar dat voorzieningen voor marginalen zoals gekken, verslaafden en daklozen verschraalden en ging de tuin voor sommigen als opvanglocatie dienen.

De geschiedenis van het theehuis;
De filosofie van de vernieuwde Afrikaanderwijk stoelde op de markt. Gelijk op met de upgrading van de omliggende gebieden was een kwaliteitsslag van de markt voorzien. Was het de goedkoopste markt met waren van navenante kwaliteit, de markt zou een aantrekkelijk exotisch winkelgebied gaan worden. Hiertoe startte kunstenaarscollectief Freehouse het project ‘de markt van morgen’. In hun analyse horen kroegen bij de markt en zij ontdekten dat de grote groep van Islamitiese vrouwen daarin niet bediend werd. Binnen het club- en buurthuiswerk werd een project gestart om een groep te vormen die een theehuis zou willen runnen naar Turkse park-traditie. De kunstenaar plaatsten een inventieve,openklapbare kiosk. In 2011 opende het theehuis maar het falen van geplande voorzieningen speelden hen ook parten zodat ze jarenlang met jerrycans en keteltjes op een butagasfles thee moesten zetten. Het is de volhardendheid van deze groep die resulteerde in een opknapbeurt en de komst van stromend water en elektriciteit.